Op een regenachtige zaterdag in november ontvangen Ale en Henny ons gastvrij in hun gezellige huis in Wassenaar. Ale, een zakelijke en vriendelijke persoon, heeft al enig voorwerk gedaan waardoor het interview vlot verloopt.
De toevoeging ‘Van Oosterwijk’ aan de familienaam Kolff is aangenomen op 27 oktober 1792 door Lambertus, zoon van Lambertus Kolff te Middelharnis. Deze laatste, geboren in 1749 en gehuwd met Constantia Margaretha Kolff, bekleedde aanzienlijke bestuursfuncties in de gemeente Middelharnis en was daarnaast samen met zijn broer Adrianus Quirinus Kolff (1745-1826) reder in de haringvisserij.
De naam ‘Van Oosterwijk’ is afkomstig van de twee overgrootmoeders van Lambertus Kolff van Oosterwijk, te weten Catharina van Oosterwijk, echtgenote van Cornelis Kolff (1685-1759) en Constantia van Oosterwijk, echtgenote van Ds. Gualtherus Kolff (1683-1727). Cornelis behoort tot de jongste tak en Gualtherus tot de oudste tak van de familie (zie noot van de webmaster, onderaan de pagina *).
De reden waarom de toewijzing ‘Van Oosterwijk’ achter de familienaam staat is onbekend! Veelal werd een latere toevoeging voor de familienaam geplaatst; vergelijk bijvoorbeeld Van Santen Kolff en Van Breda Kolff. Vermoedelijk is de opname van de toevoeging een gevolg van de vrees voor uitsterving van de betreffende tak van de familie Van Oosterwijk. Dit is echter een uiterst speculatieve gedachte.
Noot van de webmaster: Gualtherus is niet van de ‘oudste’ tak, maar van de middelste: ‘B’, uit A-B-C, ‘A’ is de oudste tak.
Afbeelding (excuus voor de slechte kwaliteit): Familie voor het burgemeestershuis ‘Dijkhof’ te Stad aan ’t Haringvliet. V.l.n.r. Hermine, Caroline, tuinman, Lambertus (hurkend), Jeannet, [onbekend meisje], Hendrik, Gertruda, Marie, Johan (grootvader van Ale), Constance, burgemeester Lambertus, Frederik, Geertruida Hermina, Ferdinand, Anna.
Zie ook: (15 burgemeesters)
Lambertus Kolff van Oosterwijk, gehuwd met Maria Anemaet bekleedde evenals zijn vader verscheidene bestuurlijke ambten. Zo was hij notaris te Middelharnis en schout en secretaris van de gemeente Stad aan ’t Haringvliet van 1825 tot aan zijn overlijden in 1836. Zijn zoon Lambertus Constantinus Kolff van Oosterwijk, gehuwd met Geertruida Hermina barones Van Isselmuden (1825-1897), volgde hem in deze ambten op tot zijn overlijden. Dit echtpaar had een uitgebreide kinderschaar: namelijk zeventien kinderen, waaronder drie tweelingen. Het is opmerkelijk dat ondanks deze kinderschaar slechts door één van hen, het zestiende kind (Ale’s grootvader: Leonard Johan Kolff van Oosterwijk) de mannelijke lijn kon worden voortgezet. Eveneens merkwaardig was dat deze kinderen de eerste generatie vormden die geen van allen de traditie van bestuurlijke ambten op Goeree-Overflakee voortzetten.
Ale is zelf tweelingzoon van Eleonardus Theodorus Eckhardt Kolff van Oosterwijk en Catherine Maria Karst. Noch hij noch zijn tweelingbroer Herman Leonard Johan volgde de oorspronkelijke traditie. Beiden werden ingenieur. Ale studeerde af als scheikundig ingenieur aan de TH Delft. Na een assistentschap aan de TH en een korte carrière bij de Bataafsche Petroleum Maatschappij (Shell) trad hij in dienst van Hertel B.V., een groot bedrijf dat wereldwijd technische produkten en diensten levert aan de industrie en scheepvaart. Na zijn pensionering als algemeen directeur in 1983 is Ale er nog steeds te vinden, nu als adviseur.
Over zijn veertigjarig bestuurslidmaatschap wil Ale het volgende kwijt: Hij kwam in het bestuur toen Gertrude Lindenbergh-Kolff van Oosterwijk, een tante van hem, uit het bestuur trad (*). Zij had voorgesteld dat Ale haar plaats in nam. Het was ook toen gebruikelijk dat iedere tak van de familie vertegenwoordigd werd in het bestuur.
Ale heeft met verschillende bestuursvoorzitters samengewerkt. De eerste voorzitter was Dirk Herbert (CBCA) (grootvader van de huidige archivaris). De tweede Jan uit Wassenaar, ook wel Jan ‘Koekoek’ genoemd (CBCD), naar de Koekoekslaan in Wassenaar waar hij woonde (grootvader van Marius, de huidige secretaris). De derde voorzitter was Willem (CBCF) (vader van bestuurslid Kees uit Heemstede) en de vierde voorzitter was Kees ‘de Generaal’ (CBB). Na het overlijden van Kees nam Ale de voorzittershamer over. Door zijn eigen ervaring als ‘jonge man’ in een bestuur met wijze oude mannen “je mocht je mond niet opendoen”, gaf Ale snel een wending aan de samenstelling van het bestuur. Gezien de veranderende tijden, jongeren gaan nu eenmaal niet zo snel meer naar familiebijeenkomsten als vroeger, is het belangrijk dat jongeren zich in een bestuur herkennen. Nieuw, vooral jong, bloed zocht Ale voor zijn bestuur. Zodra de kansen zich voordeden kwamen jongere bestuursleden in het bestuur. Ook vrouwen! Na zijn voorzitterschap heeft Ale nog enkele jaren ad interim het penningmeesterschap op zich genomen. Met als ‘vervelende’ taak rappels te sturen naar leden die vergeten waren hun contributie te betalen.
Zie ook: (15 burgemeesters)
Tegenwoordig hoeft de penningmeester dit niet meer te doen omdat de contrebutie is afgeschaft [op ‘0’ gesteld, red. Marius]. Na zijn penningmeesterschap heeft Ale nog enkele jaren in het bestuur gezeten als vice-voorzitter, een taak die hij heeft overgedragen aan Agnes.
Eén van de meest opmerkelijke verschillen tussen een familiedag vroeger en nu vindt Ale dat vroeger kinderen beneden de zestien jaren niet op zo’n dag aanwezig waren (mochten zijn) en dat er op een familiedag een vast klein clubje Kolffen aanwezig was met nog wat andere Kolffen, die minder vaak kwamen. Terwijl tegenwoordig de sfeer is veranderd, de dag verloopt ongedwongen en de groep familieleden is juist zeer groot, enthousiast en hecht. Hierdoor kent ieder veel meer familieleden, wat de familieband verstevigt.
Nienke en Mariëtte Kolff