marius

reflection on a curriculum vitae

     
terug naar cv   back to cv
     

het schrijven van een cv

wislawa szymborska, 1986
(nobel prijs voor literatuur 1996)

(vertaling: gerard rasch)

 

writing a résumé

wislawa szymborska, 1986
(nobel prize for literature 1996)

(translation: from an unknown editor
plus changes by me using the dutch version)

 
wat moet je doen?
je moet een aanvraag indienen
en bij die aanvraag een c.v. insluiten.

ongeachte de lengte van het leven,
moet het c.v. kort zijn.

bondigheid en selectie zijn verplicht.
vervang landschappen door adressen,
en wankele herinneringen door muurvaste data.

van alle liefdes volstaat de echtelijke,
en van de kinderen alleen die welke geboren zijn.

wie jou kent is belangrijker dan wie jij kent.
reizen alleen indien buitenslands.
lidmaatschappen waarvan, maar niet waarom.
onderscheidingen zonder waarvoor.

schrijf zo alsof je nooit met jezelf hebt gepraat
en ver uit je eigen buurt bent gebleven.

ga zwijgend voorbij aan honden, katten en vogels,
rommeltjes van vroeger, vrienden en dromen.

liever de prijs dan de waarde,
de titel dan de inhoud.

eerder de schoenmaat dan waarheen hij loopt,
hij voor wie jij doorgaat.
daarbij een foto met één oor vrij.
zijn vorm telt, niet wat het hoort.
wat hoort het dan?
het dreunen van de papiervernietigers.

  what needs to be done?
fill out the application
and enclose the résumé.

regardless of the length of life,
a resume has to be kept short.

concise, well-chosen facts are de rigueur.
landscapes are replaced by addresses,
shaky memories give way to unshakable dates.

of all your loves, mention only the marriage,
of all your children, only those who were born.

who knows you matters more than whom you know.
trips only if taken abroad.
memberships in what leaving out why.
honors, but not how they were earned.

write as if you've never talked to yourself
and always kept yourself at arm's length.

pass over in silence your dogs, cats, birds,
dusty keepsakes, friends, and dreams.

rather the price than the value,
the title, not what's inside.

rather the shoe size than where he's off to,
that one you pass off as yourself.
in addition, a photograph with one ear showing.
what matters is its shape, not what it hears.
what is there to hear, anyway?
the clatter of paper shredders.

     
terug naar cv   back to cv